Hirit sa Tag-Init: Part 1

Isang buwan bago pa man ako umuwi ng Pilipinas ay napagkasunduan ng gagala kami ng kaibigan kong sakang sa Metro Davao. Naengganyo kasi siya sa mga kuwento ko tungkol sa Davao. Isa na roon ang pagkukuwento ko na ligtas gumala dito kahit abutin pa ng madaling araw. Ipinagmamayabang ko din na maganda at malinis dito. At take note, ang Metro Davao ay isa sa may pinakamalinis na tubig sa buong Asya. Hindi masyadong mabenta ang mineral at distilled water dito kasi potable ang tubig kahit straight from the gripo pa ito hehehe...

At dumating na nga ang Golden week ng Japan kung saan ay may isang linggong bakasyon ang mga Hapon. At sa pagkakataong iyon ay sinamantala na ng kaibigan kong Hapon ang pagpunta dito sa Pilipinas upang madalaw ang ipinagmamayabang kong lugar. At para masamahan ko ang kaibigan ay nag-file ako ng leave sa trabaho. Akala ko hindi ako papayagan pero by twist of fate, naging mabait ang bosing ko at inaprubahan ang hinihingi kong leave. Ayos!

Alas dos pa lang ng hapon ay tinagpo ko na ang Hapon sa Centennial 2 airport. Nag-chill ng ilang oras at maya-maya ay lumipad na kami papuntang Davao. Pasado alas 7 ng gabi nang marating namin ang lugar. Matapos ang ilang minutong pamamahinga ay inihanda na namin ang mga katawan para sa night out. Pero bago ang lahat, nag fine-dining muna kami. Seafoods ang trip ng tropa.

Matatagpuan ito sa Torres.

At dahil sa matagal pang inihain ang pagkain ay nilibang ko muna ang sarili sa pagkuha ng mga larawan.

Click!

Click! Click!

At sa wakas, luto na ang foods. Pero bago ang lahat, picture-picture na muna and then LAMONAN na!!!!

Matapos kumain ay nagbar-hopping para matunawan. At sumunod na lang ang iba pang mga kaibigan para sa inuman session.


Madaling araw na kaming nakauwi. Masaya at lasheeng ang lahat. Pero kailangan pang bumangon ng maaga makalipas ang ilang oras para sa nakaantabay na gala. Ang pagpunta sa Malagos Rersort. Abangan!