Okay! Okay! Last na talaga ito kaya pagtiyagaan 'nyo na lang ang kuwentong ito. Kahit tinatamad akong magblog (tamad naman talaga akong magblog) ay hindi ko naman sasayanging hindi maibahagi sa inyo ang mga kahindikhindik, kagilagilalas, at kapanapanabik na mga nangyari noon sa amin sa Samal Island. Kahit patapos na ang summer ay hindi pa rin ako maka get-over sa summer experience ko sa nasabing lugar. Gi-ahak na naglisod ko'g narrate hehehehe...
Hindi lang naman talaga gala ang ipinunta namin doon. Kundi may halong business din. Kung anong business 'yun ay chikretong malufet na lang iyon hehehe...At 'wag 'nyo akong kulitin at baka masabi ko pa lol. Kaya ang mga sidetrips na lang namin ang ikukuwento ko howkey ba? Lokohin 'nyo na lang ang mga sarili 'nyo na kunwari interested kayo sa kuwentong ito LOL uli hehehe...
Story proper na tayo. Naitawid namin sa kabilang isla ang aming sasakyan sa tulong ng malaking barge. Medyo mahirap lang kasi kailangan pang hintayin ang barge bago makatawid sa kabilang isla, eh ano pa nga ba! (Engot ka Jag!) Ewan ko ba kung bakit ayaw na lang gawan ng linking bridge between Samal island at Metro Davao para smooth na smooth ang pagbiyahe ng mga nagbabalak pumunta ng Samal like us. Echuwali, isa sa malaking usapin ngayon sa Davao kung itutuloy ba ang paggawa ng tulay o hindi. Magiging komportable nga naman para sa mga biyahero at sa mga residente ng Samal kung magkakaroon ng tulay dito pero paano naman ang mga taong ang ikinabubuhay lamang ay ang pamamangka? Lingid pa dito, takot din ang lokal na pamahalaan ng Samal na baka masira ang isla at mawala ang essence na tawagin itong isla. Naisip ko, tama nga naman. Kasi kung magkakaroon ng tulay ay wala ng island -hopping na matatawag dito hehehe...
Pasado alas 9 na ng umaga nang marating namin ang isla. Super delayed na kami noon sa ka-business namin. Alas 8 kasi ang usapan. 'Wag na sabing mangulit kung ano ang business na yan! Kulit kulit eh! Pero kering keri lang kasi may kasabihan namang customer is always right kaya choks na choks lang iyon hehehe.
Sa wakas ay natapos din ang business na iyon after two hours. Dahil sa may bakanteng isang oras pa naman, ay biglang nagyaya ang ka-business namin na magsight seeing muna sa mga lugar. At dahil sa kliyente kami, naenjoy namin ang dapat maenjoy ng isang kliyente hehehe...Una ay pinuntahan namin ang Virgin Resort. Echuwali walang pangalan ang resort na iyon ako lang ang nagsabing Virgin Resort hahaha...Wala lang trip ko lang bakit may angal? Hindi pa kasi ito gaanong ka-develope at hindi siya open for public. May iilang cottages lang din meron doon.
Hindi lang naman talaga gala ang ipinunta namin doon. Kundi may halong business din. Kung anong business 'yun ay chikretong malufet na lang iyon hehehe...At 'wag 'nyo akong kulitin at baka masabi ko pa lol. Kaya ang mga sidetrips na lang namin ang ikukuwento ko howkey ba? Lokohin 'nyo na lang ang mga sarili 'nyo na kunwari interested kayo sa kuwentong ito LOL uli hehehe...
Story proper na tayo. Naitawid namin sa kabilang isla ang aming sasakyan sa tulong ng malaking barge. Medyo mahirap lang kasi kailangan pang hintayin ang barge bago makatawid sa kabilang isla, eh ano pa nga ba! (Engot ka Jag!) Ewan ko ba kung bakit ayaw na lang gawan ng linking bridge between Samal island at Metro Davao para smooth na smooth ang pagbiyahe ng mga nagbabalak pumunta ng Samal like us. Echuwali, isa sa malaking usapin ngayon sa Davao kung itutuloy ba ang paggawa ng tulay o hindi. Magiging komportable nga naman para sa mga biyahero at sa mga residente ng Samal kung magkakaroon ng tulay dito pero paano naman ang mga taong ang ikinabubuhay lamang ay ang pamamangka? Lingid pa dito, takot din ang lokal na pamahalaan ng Samal na baka masira ang isla at mawala ang essence na tawagin itong isla. Naisip ko, tama nga naman. Kasi kung magkakaroon ng tulay ay wala ng island -hopping na matatawag dito hehehe...
Pasado alas 9 na ng umaga nang marating namin ang isla. Super delayed na kami noon sa ka-business namin. Alas 8 kasi ang usapan. 'Wag na sabing mangulit kung ano ang business na yan! Kulit kulit eh! Pero kering keri lang kasi may kasabihan namang customer is always right kaya choks na choks lang iyon hehehe.
Sa wakas ay natapos din ang business na iyon after two hours. Dahil sa may bakanteng isang oras pa naman, ay biglang nagyaya ang ka-business namin na magsight seeing muna sa mga lugar. At dahil sa kliyente kami, naenjoy namin ang dapat maenjoy ng isang kliyente hehehe...Una ay pinuntahan namin ang Virgin Resort. Echuwali walang pangalan ang resort na iyon ako lang ang nagsabing Virgin Resort hahaha...Wala lang trip ko lang bakit may angal? Hindi pa kasi ito gaanong ka-develope at hindi siya open for public. May iilang cottages lang din meron doon.
Hindi na kami nangahas maglakad lakad pa sa dalampasigan kasi masakit sa paa ang mga matutulis na mga batong meron doon. Hanggang "for your eyes only" na lang talaga kami kasi hindi kami puwedeng bumaba ng cottage.
Hindi din kami nagtagal sa lugar na iyon. Lumipat naman kami ng ibang resort.
Dumako naman kami sa Azalea Resort. This time di tulad ng naunang resort ay may pangalan na talaga siya. Pero ang resort na ito ay hindi din bukas para sa publiko. Pagmamay-ari siya ng isang mayamang negosyante at nagkataong close sila ng ka-business namin kaya nakapasok kami sa exclusive na resort na iyon hehehe...
Halatang mamahalin ang resort kasi maganda at pinag-isipan ang disenyo ng mga gusali dito.
Kamangha-mangha din ang landscape dito.
At dahil sa inviting ang mga tanawin, di ko namalayang hinahatid na pala ako ng aking mga paa sa ibang bahagi pa ng resort upang kumuha ng souvenir picture hehehe...
At nag-pose.Muntik na naming makalimutan na hindi pa pala kami nananghalian sa ganda ng mga tanawin doon. Nang makaramdam ng gutom, napagkasunduan na maglunch sa isa pang resort, ang Paradise Island.
Pagpasok ay bubungad na kaagad ang kagandahan ng kalikasan. Malawak ito at kaaya-aya.
Bago pa tuluyang marating ang beachline ay mag-eenjoy ka muna sa panonood sa mga hayop.
In-short, madadaanan mo muna ang kanilang mini-zoo...
Agaw eksena talaga ang mga hayop na ito.
At sa parteng ito ay wala na akong masabi kaya CLICK- CLICK na lang hehehe...
CLICK-CLICK pa uli.
At sa wakas ay narating na namin ang restaurant ng resort. Habang kumakain ay hinaharana naman kami ng mga MANONGZ. At dahil sa nanggagalaiti na ako sa pagkain, ay nakalimutan kong kuhanan ng larawan kung ano ang mga kinain namin hehehe...ah basta seafoods ang kinain namin, tapos! lol.
Nang mabusog ay ninais kong magswimming ngunit sa kasamaang palad ay di ko na naman dala ang mahiwagang swimming trunks kaya hindi na ako tumuloy.(Hindi kasi ako naliligo pag hindi naka-trunks hahaha ang lakas talaga hahaha). Ang mga kasama ko na lang ang nagswimming hehehe...Inenjoy ko na lang ang sarili ko sa paninilip este sa panonood sa mga nagswimming hehehe...Yun lang. Salamat sa pagbabasa sa walang kuwentang kuwentong ito. That is, kung nagbabasa talaga hahaha...Dito na lang po nagtapos ang Hirit sa Tag-init trip ko. Sa kasalukuyan ay back to real world na uli ako. Isa na uli akong alipin ng super demanding na trabaho ko. Dinagdagan pa ng magulo at maingay na buhay sa siyudad. Sighs! Hanggang sa muli!Inaantok na din kasi ako. Babu!
