Pahiram ng Tweezers

Nalulungkot ako sa nangyayari sa mundo ngayon ninyong mga tao. Napamahal na kasi ako sa planeta 'nyo. Masakit para sa akin na nakikita ang walang humpay na kaguluhan sa Gitnang Silangan na marami ang namamatay dahil lang sa isang baluktot na paniniwala at ang pagiging gahaman sa kapangyarihan.  Sabayan pa ng sunod-sunod na  hinagpis ng kalikasan. Gustuhin ko man ay hindi  kaya ng kapangyarihan ko na pigilin ang mga delubyong ito. Dahil sa mga nangyayayri ngayon, alam kong naapektuhan ang karamihan sa inyo... lalo na yung mga  taong nasa  mababang antas ng pamumuhay.
.

Wala akong kasagutan kung bakit nangyayari ang lahat ng ito. Nakakatakot pero kung totoo man ang sabi ni mamang may mahabang balbas na matatapos na ang mundo ay hindi ko na alam kung ano ang  dapat gawin. Hindi sapat ang aking kapangyarihan upang baliin ang kanyang propesiya. Wala na akong magagawa pa. Kaya sana ikaw tao, oo ikaw, magpakatatag ka lalo sa panahon ngayon. Sa tindi ng hamon sa buhay ay isantabi mo muna ang pagiging mahina. Lumaban ka at palaging dalhin sa  sarili ang dalisay na puso. 'Wag patatalo sa kasamaan. Ikaw lang  ang makakapagligtas sa sarili mo. 'Wag kang lumimot sa Poong Maykapal. Siya lang ang tangi mong masasandalan sa panahon ng kagipitan.Wala ng mas makapangyarihan pa sa pagdarasal.

Hangad ko na sana malampasan 'nyo ang matinding dagok sa buhay ngayon. Wala muna kayong maasahan sa akin kasi nangihina din ako. Nahihirapan akong tanggalin ang sumalubsob na Kryptonite sa aking daliri kaya goodluck na lang sa ating lahat. Aja!

Photo credits: Google

Babuyan Na 'To!

 

Minsan dumalaw ako sa bahay ng isang kaibigan na matagal ko na ding di nakikita. Pagdating ko sa kanila ay bigla niya agad akong hinila papuntang likod-bahay. Hindi na din ako nagtaka kasi sa isip ko baka na-miss niya lang ako. Halos isang dekada din kasi kaming di nagkita. Sumama na lang ako kahit may pag-aalinlangan. May ipapakita lang daw siya sa akin.

"Ano'ng gagawin natin dito? Baka magalit ang asawa mo?", sabi ko. "Wag kang maingay baka magising sila", sagot  niya sa akin. "Ano ba kasi ang ipapakita mo sa akin?", tanong ko ulit. "Heto Jag oh!", sabi niya. Nang makita ko ang ipinapakita niya ay nanlaki ang aking mga mata. "Wow! Ang laki! Ang taba!", ang tangi kong nasambit.

Hindi pa rin ako makapaniwala na nagawa niya iyon. Noong nakaraang taon lang kasi ay nagcha-chat lang kami sa internet at napag-uusapan lang ang tungkol sa paghahayupan nilang mag-asawa at ngayon nga lumalago na ang kanilang negosyong babuyan. Marami silang alagang baboy sa likod-bahay nila. Sa tingin ko maayos ang pag-aalaga nila dito. Malinis ang kulungan. Malulusog ang mga alaga nila.

Marami din kaming napag-usapan tungkol sa buhay-buhay. Pero mas naengganyo ako tungkol sa usapang pangkabuhayan. Parang gusto ko na tuloy magbabuyan kaysa maging isang pobreng empleyado. Kung kinaya nga ng kaibigan ko na mapalago ang pangkabuhayan niya ako pa kaya? (yabang lang lol). Ano sa tingin 'nyo ang mas mainam?

---oooOOOooo---

Hello peeps! It's been a while! Akala 'nyo ha kung ano na ang ipinost ko haha! BABOY lang yan haha! Na-miss lang kasi kayo ni Jag kaya may pagkabaliw ang post niya ngayon. LOL. May pinagkakaabalahan lang kasi siya lately kaya hindi niya muna kayo madalas madadalaw...Ingat!