Clark is Pampangacious!

Akala ko  noon puro abo lang ang makikita ko sa kapatagan ng Pampanga. Naalala ko sa  tuwing dumadaan ang sinasakyan kong bus sa Pampanga papuntang Baguio ay nakikita kong  parang galit na galit si haring araw sa lugar na ito. Pakiramdam ko malulusaw ang flawless skin (???) ko 'pag lumabas ako ng bus noon. 'Yung mga mirages ay makikita mo talagang naglalaro sa kahabaan ng mga daan doon.. Siguro nga 'pag binasagan ng  itlog ang daan ay may instant sunny side up ka na hehehe...

Kaya naman hindi ko tinanggap ang alok ng isang kumpanya (pagawaan ng papel) na manilbihan doon, apat na taon ng nakalipas dahil pakiramdam ko hindi magiging masaya ang buhay ko doon. Pero nagbago ang aking pananaw ng minsan akong sumama sa mga kaibigan noong nakaraang linggo. Dahil sa hindi naman ako masyadong abala noon ay nagkaroon ako ng panahon na makapagliwaliw.

At ito ang mga nasaksihan ko...

Preskong kapaligiran...

Matatayog at malalaking puno na isang patunay lang  na matanda na ang lugar...

Na sa kabila ng pagtakbo ng panahon ay nanatili pa rin ang kagandahan at kaayusan nito...

Mga tanawing aakalain mong hindi likas sa ating bansa.

 

At ang nakakamanghang maayos na pagpapatupad ng batas-trapiko sa lugar. Ibang iba ito sa lahat ng aking nabisitang lugar DITO sa Pilipinas. Maluwag at maalwan ang mga daan.

Nakakatawag-pansin din ang isang bahagi ng lugar doon. Iba ang dating. Pakiramdam ko nasa ibang bansa ako  noon (or it's just me dreaming LOL). Parang nasa Texas, USA ka lang. LOL.

Parang ghost town siya. Wala kang masyadong makikitang tao liban lang sa mga kabayo at iilang hinete.

Gayunpaman, tiyak na maaaliw ka sa mga tanawin dito...

 

Gagala pa sana kami sa ibang bahagi ng lugar kaso kinulang kami sa oras. Dahil ang totoong sadya talaga namin  ay mamili lang ng mga imported na gamit sa isang malaking tindahan doon. All-out sale kasi kaya mura lang hehe...Pagod na pagod man kaming umuwi sa aming mga pinanggalingan ,sulit na sulit naman ang aming mga naging karanasan sa Pampanga.