Tuesday, January 25, 2011

How I Wonder What You Are

*Adjust Adjust*

I love watching the skies at night. It's one of my interests I pursued for pleasure that's why I finally bought my own astronomical telescope.  Like any other elements in the sky, I am always fascinated by  the showy splendor of the stars, sky's glittering ornaments that alleviates my weary soul every time I look at them.

When I was young, I remember my mom would always say, "Reach for your stars son". "And for you to reach the stars, you have to dream big and fuel your dreams with passion "(childlike wonder). And so I did. I dreamed BIG. I lived my life  accordingly. I worked hard. I tried to reach for the stars... But on this particular evening while watching the skies above, I couldn't help but ponder, "If  stars are real, why  until now they seem so far away from me?"  : (

Sunday, January 16, 2011

Clark is Pampangacious!

Akala ko  noon puro abo lang ang makikita ko sa kapatagan ng Pampanga. Naalala ko sa  tuwing dumadaan ang sinasakyan kong bus sa Pampanga papuntang Baguio ay nakikita kong  parang galit na galit si haring araw sa lugar na ito. Pakiramdam ko malulusaw ang flawless skin (???) ko 'pag lumabas ako ng bus noon. 'Yung mga mirages ay makikita mo talagang naglalaro sa kahabaan ng mga daan doon.. Siguro nga 'pag binasagan ng  itlog ang daan ay may instant sunny side up ka na hehehe...

Kaya naman hindi ko tinanggap ang alok ng isang kumpanya (pagawaan ng papel) na manilbihan doon, apat na taon ng nakalipas dahil pakiramdam ko hindi magiging masaya ang buhay ko doon. Pero nagbago ang aking pananaw ng minsan akong sumama sa mga kaibigan noong nakaraang linggo. Dahil sa hindi naman ako masyadong abala noon ay nagkaroon ako ng panahon na makapagliwaliw.

At ito ang mga nasaksihan ko...

Preskong kapaligiran...

Matatayog at malalaking puno na isang patunay lang  na matanda na ang lugar...

Na sa kabila ng pagtakbo ng panahon ay nanatili pa rin ang kagandahan at kaayusan nito...

Mga tanawing aakalain mong hindi likas sa ating bansa.


 
At ang nakakamanghang maayos na pagpapatupad ng batas-trapiko sa lugar. Ibang iba ito sa lahat ng aking nabisitang lugar DITO sa Pilipinas. Maluwag at maalwan ang mga daan.


Nakakatawag-pansin din ang isang bahagi ng lugar doon. Iba ang dating. Pakiramdam ko nasa ibang bansa ako  noon (or it's just me dreaming LOL). Parang nasa Texas, USA ka lang. LOL.

Parang ghost town siya. Wala kang masyadong makikitang tao liban lang sa mga kabayo at iilang hinete.

Gayunpaman, tiyak na maaaliw ka sa mga tanawin dito...

 
Gagala pa sana kami sa ibang bahagi ng lugar kaso kinulang kami sa oras. Dahil ang totoong sadya talaga namin  ay mamili lang ng mga imported na gamit sa isang malaking tindahan doon. All-out sale kasi kaya mura lang hehe...Pagod na pagod man kaming umuwi sa aming mga pinanggalingan ,sulit na sulit naman ang aming mga naging karanasan sa Pampanga.

Wednesday, January 5, 2011

Dose

Sadyang nakakatuwa 'pag nakakakilala  at nagkakaroon ka ng mga kaibigan  buhat lamang sa pagsusulat dito sa blogosperyo. Ewan, pero nae-excite talaga ako na makakilala ng mga tao coming from different walks of life na tumatampok sa bawat blog nila. Ang blog na sumasalamin sa pagkatao ng bawat isa. May nakakatawa. May nakakaawa. May matalino. May jologs. May mabait. May nakakainis. May pa-cute. May f***ing bullsh*t. May matino. May crackhead. May whiner. Mayroong steady lang naman. May parang utot lang na sumingaw at biglang humalo sa atmosphere. Meron din namang showy. May sosyal. Mayroon ding TH. May blue. May kulay pink. May masipag. May tamad. May puti. May batik-batik. Ang bawat isa ay may titulo sa kani-kanilang BLOGS. And it's how they're representing themselves kaya iginagalang ko iyon. At kayo na bahala mag-isip kung saan kayo nabibilang sa mga nabanggit ko haha...Sige na nga ako na lang lahat 'yun para wala ng gulo. LOL.

Akala ko noon wala ng mas sasaya pa sa pabasa basa lang ng mga sulatin at pakikipagpalitan ng kuro-kuro sa mga taong nakikilala lamang sa world wide web. Ngunit meron pa pala. Mas masaya pala ang makadaupang-palad ang mga taong nasa likod nito. Oo. Mas masaya ang BEB kumpara sa SEB. Pramis! (Huweh?)

Noong Dec. 28, 2010, nagpatawag ng pagtitipon ang mahal kong nating kong nating si Roanne (haha baka magalit si Drake joke lang 'yun oops! hehe) sa mga super amazing bloggers (siyempre kabilang na ako dun).


Pinaunlakan ko ang imbitasyon niya hindi lang sa dahil tatanggap ako ng premyo mula  sa pagkapanalo ko sa kanyang pakulo sa blog kundi magandang pagkakataon na rin iyon upang makakilala  at makita ang mga matagal na nating sinusubaybayang manunulat.

Naroon sa unang pagkakataon, nakilala ko si Kuya Chingoy kasama ang kanyang chikiting. Siya pala ang tinutukoy ni XP na ka-berts niya hehehe...Bigtime itong si kuya, nakatira ito dati sa pangmayamang subdivision sa Metro Davao. Oops! Me and my big mouth hehehe...Pero ito lang ang masasabi ko, marami talagang pugeh sa Davao di ba kuya? *double wink*

Nandun din si Bulakbolero. Tisoy (naks pasalubong ha from SG hehe). Liban kay Jepoy, isa rin sa siya sa mga naging inspirasyon ko na mag-pursue pa rin ng career sa SG kahit  bumagsak  ako sa application ko noon. Rich kid. Nag-iwan siya ng pang-toma namin hahaha...Salamat bosing! Pero pramis! Nahiya naman ako ng super slight 'nung sinabi kong ang ingay ingay niya sa tweeter knowing wala pala siyang tweeter account hahaha...sorry naman hehehe...Napaghalata tuloy hehehe...

Si Andy. Ang maniniyot* sa gabing iyon. Masaya. Makuwela. Siya na ang batang bibo. Cute daw siya 4 years ago. Anong nangyari ngayon? Haha joke lng parekoy...Ganunpaman, iboboto pa rin kita  for Laboyboy's 100 Handsome Pinoy Blogger. Naks! Suggestion, yung pang yearbook na photo mo ang gawin mong profile pic para mas marami ang buboto hahaha...But I really admire his photography...ang galing!


Si Ahmer ng WAIT. Kamukha niya yung RnB sensation ng GMA hehe...Binigyan niya ng kaunting twist ang dinner 'nun. Siya ang tumayong Santa Klaws 'nung gabing iyon. Namigay siya ng mga aguinaldo sa aming lahat. At ang natanggap ko mula sa kanya ay heto...


Kung ano daw ang natanggap ay magrereflect sa kung anong uri ng pagkatao meron. Sa tingin 'nyo bakit kaya gamot sa pagtatae ang natanggap ko? Hahaha...I really had fun parekoy! Hindi ko ito gagamitin. Ipapa-frame ko lang hehehe...Maraming salamat! Aba teka isa ka rin pala sa mga nominees ng top 100 handsome pinoy bloggers pati si Glentot. May kasunduan ba kayo? hahaha...joke lng...

Huli man daw at magaling nakakahabol din. Si Madz o Heartlesschiq . Sa second part na siya umabot, ang inuman session. Na-meet ko na siya noong PEBA night pero nitong huli lang talaga kami nakapag-usap...mayumi siya. Title pa lang ng kanyang blog ay may kakaiba ka ng mapapansin. Akala ko noon char char lang yung  dalawang "O" sa MOODSWINGS niya pero may kahulugan pala talaga yun hehehe...

Na-shockedness ako nang malaman kong BISDAK* pala itong si the unpure one  Khacai nung huli niya akong binati. Na-shy ako noong gabi sa kanya kaya hindi tuloy ako nakapagrequest na kantahin  muli ang Baby Baby hahaha...Pero ang hawt pala talaga niya sa personal hehehe...She deserves to have 4 pets in her life hehehe...

Charming. Maganda. Positive lang palagi. yan si Roanne .Isa sa mga matagal ko ng sinusubaybayang kuwento. Nasa Japan pa ako noon. Second time ko na din siyang nakita. Kakabalik niya lang sa MO land ngayon. Siya ang mastermind ng BEB. Para sa akin, inspiring ang kwento niya sa mga naging karansan niya bilang isang estudyante sa isang exclusive school noon. Kung ano man ang narating niya ngayon, she deserves it.  Maraming maraming salamat sa dinner, sa premyo at sa mga pasalubong mo. <---(Kaya naman pala puro papuri si Jag eh may natanggap palang pasalubong hahaha joke lang Roanne). Ibahagi ko lang ang mga binigay niya sa akin...

Congrats pala Roanne sa dot com mo hehehe...
Si Marvin the kikilabotz. Una ko ding nakilala noong PEBA night pero nitong pangalawang meeting ko lang din siya nakaututang-dila. Talented. Artistahin like me. Lamang lang siya ng 1/4 na paligo sa akin. LOLZ. Sa mga likha niyang kwento about the Ipis-ipis thing ay mamamangha ka talaga. Kaya naman pala, kasi may pinaghuhugutan. May kaunting touch ng kanyang personal experiences ang natunghayan natin sa seryeng gawa niya. Pero paumanhin talaga parekoy kung nung una ay hindi talaga ako naniwalang sa MMDA ka nagtatrabaho. Akala ko talaga nagbibiro ka lang nun.


Sila lang ang mga na-meet ko. Kthanksbye!

Haha!


Siyempre dumalo din ang mga dakilang writers natin. Si Ollie, Glentot at si Jepoy. Nakilala ko na sila before. Tinamad na akong gumawa ng review about them kaya 'wag na lang hahah Joke! Imposibleng hindi naiimbitahan ang mga ito sa tuwing may blogger na nagnanais na makakita ng bloggers sa personal... Nagawan ko na kasi sila ng review dati kaya magback read na lang kayo hehehe...Maraming salamat pala Jepoy sa cute na regalo mo sa akin. Bagay na bagay siya sa librong kakabigay lang din sa akin. Heto yun o mainggit kayong lahat...


Croc na bookmark pamasko ni Jepoy.

At bago ko tapusin 'to, pasisilipin ko muna kayo kung gaano kasaya ang sinasabi kong masaya sa BEB. Heto na...

Tampok ang mga sikat na bloggers: Kuya Chingoy and his kid, Roanne, Andy, Ahmer, Bulakbolero, Jepoy, Khacai, Glentot, Marvin, at Oliver...

Maraming Maraming Maraming salamat sa inyo guys! Masaya ako at naging bahagi kayo ng buhay ko sa 2010. Hanggang sa muling pagkikita.

Happy 2011 sa lahat!



PS:
Pasensiya kung ngayon lang uli nagparamdam si Jag. Marami lang siyang pinagkakaabalahan lalo pa't kakalipat niya lang uli sa trabaho. Hayaan 'nyo magkukuwento siya tungkol dito. Labia Majora! LOL.



* maniniyot- Visayan term for photographer.

*BISDAK- Bisayang Dako or simply means Visaya.

LinkWithin

Related Posts with Thumbnails
Kaleidos © 2008 Template by:
SkinCorner