Meron Akong...Kuwento

Halu peeps! Belated Kurisumasu omedetto gozaimasu pala sa lahat. Pasensiya na kung ngayon lang ako nakabati. Alam 'nyo naman laging busy ang bida at walang Christmas Holiday dito. Malamang marami pang tira-tirang pagkain diyan sa bawat fridge 'nyo. Hayz! Kakainggit! Walang katulad talaga ang Pasko diyan sa atin. Masaya. Anyways, ayaw kong mag-emo erase! erase! erase! hehehe...

.

Paano ko ba sinelebreyt ang nagdaang Pasko? Unang beses ko kasing magPasko sa bansa ng mga sakang kaya hayaan 'nyo na akong magkuwento tungkol dito. White Christmas ba 'kamo? Hindi din. Sa Osaka kasi wala masyadong snow. Tolerable lang din ang lamig ng panahon na nasa 5 degrees centigrade lang.

.

Sa loob ng simbahan. Sangkatutak na orbs weee!

.

Hayun, isinama ako ni Momskie (isang kaibigan na nagluluto ng adobo everytime dumadalaw sa unit ko) na magsimba. Perstaym kong magsimba dito actually. Medyo nahirapan nga akong pumasok sa simbahan eh kasi humahapdi ang balat ko na para bang nasusunog hehehe joke! Good boy kaya ito. Pagkatapos ng misa, may ipinakilala si Momskie na isang bagong kaibigan. Maganda. Sopistikada. Matalino. Mayaman. Siya si Ate Bing. Kilala siya sa tawag na ganun. Kilala siya ng mga nakararaming kababayan dito. Minsan ko na din siyang nakausap sa telepono at sadyang mabait talaga siya. 'Nung nagkita ay nagbeso-beso kami. Nailang ako kasi hindi naman sanay ang inyong bida sa mga ganoong churvalu ek-ek style ng pagbati. Pero kailangan munang maging Cro-Magnon ni Jag kaya lumihis muna siya sa pagiging Neanderthal noong mga oras na 'yun hehehe.

.

Sa maikling pag-uusap, nalaman ko na siya pala ang nakatatandang kapatid ng isang kumakandidatong senador ngayon sa darating na halalan ng Pilipinas. Ang tinutukoy ko ay si Alexander Lacson . Kialala 'nyo siya? Ako hindi eh. Pero kung interesado kayo sa kanya i-click 'nyo lang ang pangalan niya para makilala 'nyo hehehe.

...

Many thanks Ate Bing for the kutsinta!

.
Naputol lang ang aming pag-uusap (ni Ate Bing) 'nung tinawag na siya ng kanyang asawang Hapon. Bago siya tuluyang umalis ay binigyan niya ako ng kulay berdeng kutsinta para may mapapak naman daw ako pagsapit ng alas dose. (Hangsaklap talaga, hayz!) Nakisuyo na din siya sa kanyang mga amiga na ihatid kami sa istasyon ng tren para hindi na kami mahirapang maglakad papunta sa nasabing istasyon.

.

Looks like a haunted castle, ayt?

.

Habang lulan kami ng magarang sasakyan, ay nag-kodak kodak ako sa bawat lugar na aming nadadaanan. At ako'y napamangha sa nakuhang larawan...napamura ako sa sarili. Syet! Ang ganda! Perfect picture for halloween. The lights brought drama to the subject. Sinamahan pa ng silhouette ng lagas na puno ng Sakura. Perpek! Sa Cathedral na ito nagpapakasal ang mga mayayamang Hapon. Nakalimutan ko ang pangalan pero matatagpuan ito sa Fukai, Osaka.

.

I spent my Christmas with these gorgeous women. Right-left: Momskie, Manay Gina, and Shirley baby. Buti na lang magkapitbahay lang kami hehehe...

.

Pagdating sa istasyon ay nagyayang kumain ang inyong bida kasi sa mga oras na iyon ay hindi pa siya kumakain. Napagdiskitahan naming kumain sa tindahan ng Mr. Donuts. Ngasab. Higop-kape. Usap-usap. Tawanan. Pagkatapos 'nun ay dumiretso kami sa bahay nina Momskie. Kumain uli. Naghanda si Momskie ng pansit at ang paborito kong pritong danggit. May oranges din. At ang desert namin ay yung berdeng kutsinta na bigay ni Ate Bing hehehe...Hindi ko alam pero patay-gutom ako ng mga panahong iyon kasi nakaubos ako ng 3 plato hahaha!

.

Ganoon lang ang ginawa ko nung Pasko. Simple. Tahimik. At ako'y nagpapasalamat kasi kahit papaano ay may mga kaibigan pa rin akong karamay sa pagdiwang ng malamig na Pasko dito. Kayo ba anong kuwentong Pasko 'nyo? jijiji...

.

Binati na KITA pero babatiin uli KITA dito. Belated Haberdei Bro!