The Perfect Emo

Titila pa ba ang ulan?

Makulimlim...Malamig...Maulan...

Malumbay...Tahimik...Nag-iisa...

Mga salita kung saan bumibida si pareng "Kalungkutan". Siya ang kasa-kasama mo sa tuwing ika`y nalulungkot. Nandiyan lang siya parati hangga`t gusto mo. Hindi ka niya iiwan...

.

Habang pinagmamasdan ko ang bawat butil ng ulan na humahalik sa pisngi ng lupa, ay naalala ko ang mga unos na minsan ding humalik sa aking buhay. Unos na likha ng sariling pagkakamali. Mga pagkakamali na sana`y pwedeng balikan upang ito`y maituwid. Ngunit sadyang mahirap kalabanin ang panahon. Hindi mo ito kayang hilahin pabalik at pigilan. Masakit man pero walang magawa kundi ang tanggapin ito. Nakapanghihinayang oo, pero tao lang ako.

May mga unos din sa ating buhay na kahit wala kang ginawang pagkakamali ay dumadaos pa rin. Kahit ang pinakamatalinong nilalang sa daigdig ay hindi kayang kalkulahin kung papaano ito iwasan. Basta na lang itong kakatok at hahagupit sa tahimik nating mundo. At sa bawat lupit ng hagupit nito ay may mga matang luluha, may mga pusong masasaktan at... may magluluksa. Sadyang kay lupit. Bakit nga ba kailangan pang mangyari ang mga ito?

.

Tuloy pa rin sa pagbuhos ang ulan. Lahat ng bagay sa labas ay tigmak. Habang tumatagal, lalong lumalamig ang panahon. Dumidilim na din ang paligid. Ako`y di makalabas ng bahay. Nag-iisa at nagkukulong sa apat na sulok ng aking silid. Nagmumuni-muni habang unti-unting inuubos ang kape sa tasa. Sa pagkakataong ito, di ko natakasan si "Kalungkutan". Ngunit sa pagkakataon ding ito, si "Kalungkutan" ang siyang nagbigay daan upang ako ay magising at tumawag sa Poong Maykapal. Siya lang talaga ang masasandalan sa oras ng kadiliman lalo pa`t ako ngayo`y nag-iisa na nakikisalamuha sa bansang banyaga. Nawa`y hindi lang sana natin Siya maalala sa mga oras kung kailan tayo`y nagigipit at nalulungkot kundi sa bawat oras ng ating buhay na hiniram lang natin sa Kanya. Kaya minsan naisip ko, kaya siguro`pag gusto ng magpapansin ni Lord sa atin, ay ipinapadala Niya si pareng "Kalungkutan" upang mangulit at ipaalala sa bawat isa sa atin na may Diyos, ang May-akda ng lahat.

.

Ipagpaumanhin `nyo pero di pa dito nagtatapos ang ka-emohan ko. Dahil sa gusto kong mag-emotional release, idinaan ko ang nararamdaman sa pagkanta. Isang pagbibigay-pugay sa ating Diyos na lumikha. Bawat taludtod ng kanta ay iniaalay ko sa Kanya bilang pasasalamat. Pakinggan `nyo.

.

P.S : Walang kokontra, moment ko `to! hehehehe...