Acquatica: Moonlight Adventure

We watched...

Four of us went to Manila Ocean Park (again) to witness its  famous attraction at night. We watched the musical fountain show called Aquatica: Moonlight Adventure. We actually bought the tickets during our first visit in the latter (that was last year) but we're not able to utilize it 'coz the weather during that time is not  cooperating with us. Good thing we have the option to watch the show in another schedule. And last time, we decided to watch the show before the ticket loses its validity.

We enjoyed...

My eyes were delighted watching the laser and the colorful lights playing along with the water fountain and the story that goes with it. It was fun. It was spectacular. It was all worth it. I must say, it's a show for the whole family!

We learned...

The show taught us how to save the ocean. There are  voices in the ocean that needs to be heard.  If men keeps on polluting the ocean to a point where it can no longer sustain life, we will all die. I may sound exaggerated but we should always remember that there would be no LIFE on earth without the global ocean. So before everything gets depleted, we should stop killing the ocean and everything that lives in it to save OUR lives. Learn to love NATURE.

See for yourselves what me and my friends have experienced at Manila Ocean Park's Aquatica Water Fountain Show. To know more, visit http://www.manilaoceanpark.com/.

Lobo

It was Saturday morning when my friend asked me to give her newly-bought car a test-drive. Since I don't have anything to do that day (and my domestic obligations were done), I didn't refused to her. The good way to get a sense of a car's handling is to turn at varying speeds, so we decided to  test-run the car from Laguna to Pampanga and back (haha ang layo). And it was a good opportunity too to witness the international annual hot air balloon fiesta in Clarkfield, Pampanga.

It was my first time to see the said festival. Colorful and gigantic balloons were displayed...and I'd love to pop them all haha...

After an hour of stay, we went back to Laguna. This time, I let my friend to drive the car to improve her driving skills. Everything went perfectly that day. Hope she could get her own professional driver's license soon. :)

But while on the road, I suddenly  remembered and sang this children's song...

"Ako ay may lobo
lumipad sa langit
di ko na nakita
pumutok na pala
Sayang ang pera ko
pambili ng lobo
kung pagkain sana
nabusog pa ako."

 After she heard me singing that song,  she realized that we haven't eaten our lunch yet. She felt so sorry for me and for that, she treated me in a fast food chain. (epektib ang tira ko) Hahaha! 

Extra:

*I would like to thank Iya_khin for granting me the FAT award. Dahil sa award na ito, TUMABA ang puso ko, Naks! Many thank you's! Mwah!

* Another thing, our dear friend AYU-Chan  needs our support. To show her your support, just go here and here and simply click the LIKE button on Facebook for her to earn points. She has an entry for Lucky Me Supreme's DO EAT! 'Pag nananlo daw siya, bibigyan niya daw tayo ng LIFETIME supply ng Lucky Me haha kidding! Goodluck Ayu-chan! :)

Sawi, Wagi, Waging-wagi

Yo! Yo! Yo! Araw ng mga puso na naman! Katatapos lang ng putukan noong nakaraang Chinese new year ay tila may magaganap na namang kakaibang putukan sa espesyal  na araw na ito. Isang uri ng putukang hindi nakamamatay bagkus nakabubuhay! LOL! Box-Office-Hit na naman sa loob ng mga bahay kant_t_n otel, motel, lodge atbp. Hindi na nga makapagpa reserve yung kaibigan ko (at idinaan pa talaga sa kaibigan hahaha wholesome kasi ako LOL) dahil fully-booked na daw. Heneweis high waist, ayoko ng humantong pa sa babuyan ang usapang ito kaya maiba ako. Kumusta ka na? Ang puso mo ayos pa ba? 

Ang puso ko? Heto kumikirot. Oo, literally kumikirot siya lately at minsan nahihirapan pa akong huminga. Ngayon lang ito nangyari sa akin. Gulay! Hindi ko alam bakit nagkakaganito ako. Nagpakonsulta  agad ako sa company doctor namin tungkol sa nararamdaman ko. Sunod- sunod na katanungan agad ang  sumalubong sa akin. Kung may lahi ba daw kami na high blood. Sagot ko OO. Kung may history ba sa family ko ang may sakit sa puso. Sagot ko OO. Mula sa lola ko, mga tiyuhin at sa nanay ko, may mga heart diseases sila. Ni-check agad ni doc ang pintig ng puso ko kung normal pa. Pati BP. Okay naman daw sabi niya. Masyado lang daw siguro akong stressed at siguro kulang lang daw sa tulog kaya nakakaramdam ako ng mga ganung bagay sa katawan. Pero sinabi niya sa akin  mas mainam pa ring magpa-check-up sa hospital kasi mas kumpleto ang equipments doon. At malaki ang possibility na namana ko daw ang sakit ng relatives ko. Iwas daw muna ako sa mga macholesterol na pagkain. (Paano ko maiiwasan eh lahat ng pagkain sa canteen, lumalangoy sa mantika?) Iwas inom daw muna. Matulog ng maaga at hangga't maari ay magpapawis. At 'wag masyadong magpaka-stress. 

Magagawa ko ba'ng lahat ng iyon? Ang hirap! Parang ang tanda tanda ko na at maraming bawal. Sheez! (Arte lang) Susundin ko na lang si doc kahit labag sa kalooban para hindi ako maagang maSAWI.  Life is beautiful kaya? Kahit sabihin pang kung oras ng mamatay ay oras na ay mas mainam pa rin ang mag-ingat.

---oooOOOooo---

WAGI. Salitang nababagay sa mga magulang ko. Mahigit apat na dekada na silang mag-asawa ay matatag pa rin ang kanilang pagsasama. I'm so proud of them. Kung mag-aasawa na ako ganun din sana kami katatag ng magiging misis ko. Mapalad ako na may mga magulang ako na tulad nila. Sabi nga ng kapatid ko may date daw sina erpats at ermats this Valentine's. Aba, umaariba pa! Wennur talaga! GO! GO! GO! :)

---oooOOOooo---

Na-miss ko lang  ang kumanta. Matagal ko na ding hindi nagagawa ito. Gusto ko naman maehersisyo ang vocal chords ko naks! Hang Capslock ng face hahaha! Hindi ko masyadong peyborit ang song na ito pero sa ngalan ng araw ng mga puso ay kinanta ko talaga. At naiiba ang pagkantang ito para magkaroon lang ng konting twist. LOL. Kung bakit WAGING-WAGI? Pakingggan at panoorin 'nyo na lang...

Ang umalma magiging baog forever! LOL.Heto na ang mouth-watering video...
.

Me singing Minnie Riperton's "Loving You" in a talandeh way LOL.

Happy Hearts Day!

Yogato Atbp...

Kahit abala ang bawat isa sa buhay buhay,  nakakapaglaan pa rin kami ng panahon na magkita kita kahit papano. Pero this time, wala ito sa plano at basta na lang nagkasundo na magkita kita kahit walang mga bread. Ganun pa rin,  as usual maiingay pa rin ang grupo. Walang humpay na kamustahan at tawanan. Aapat lang kami noon pero pakiramdam ko kami lang ang may pinakamaingay na lamesa sa kainan na iyon. Ganun naman siguro lalo pa't may mga babaeng kasama, maingay talaga. Sabi nga ng mga wisemen, maingay talaga ang mga babae kasi dalawa ang bibig nila. LOLZ. Kaya nga 'pag masyado ng maingay ang dalawang babae, pinagsasabihan ko na lang na  i-cross ang legs para mag-shut yung kabilang bibig nila atleast mabawasan man lang ang air at noise pollution sa area. Haha! Joke! Sana hindi nila mabasa to kundi lagot ako nito... Pero sa totoo lang masyado lang kaming kumportable sa isa't isa kaya maiingay kami hehe.

Nag- dinner kami sa isang kainan sa MOA. Okay naman ang pagkain pero may kamahalan nga lang. Pero bumawi naman sila sa mabilis na service. Hindi ko na babanggitin kung ano'ng kainan ang tinutukoy ko, malamang alam 'nyo na rin 'to at saka ayokong makalibre pa sila ng advertisement dito sa blog ko noh! LOL.

 

Dahil sa mga POORita lang kami, kami lang ang nandoon na ang order ay puro service water. 'Tas ang kakapal pa ng mga pagmumukha na mag-ingay sa loob hahaha...JOKE!!!

 Siyempre, umorder pa rin kami.  Kung anong konti ng order (halatang nagtitipid), ay siyang dami naman ng kwentuhan at halakhakan namin (banat ng mahirap LOLZ).

Nabusog lang ako ng super slight lang. Ininuman ko na lang ng maraming tubig hahaha...Solb!

Halos wala namang masyadong nagbago sa grupo  liban lang sa hindi na kami mukhang mga uhugin ngayon. Alam kong sa mga darating na panahon, dadalang pa ang mga pagkakataong tulad nito  dahil may kaniya kaniya na ring pinagkakaabalahan sa buhay ang bawat isa. That's why I'm keeping good memories with them while I still can.

 

 Kung babalik man ako sa kainan na iyon, iyon ay marahil sa tangy frozen yogurt nila ... >,_,<

Howdy Guys?!